ఆ లంకా, ఈ లంకా ఒకటేనా ?

మొదటి సభ్యుడు :

అష్టాదశ శక్తిపీఠాలలో ఒక శక్తిపీఠం శ్రీలంకలో ఉన్న విషయం అందఱికీ తెలిసినదే. నా సందేహమేమంటే రావణుడి లంకా వర్ణనలో ఎక్కడైనా ఈ శక్తిపీఠ వర్ణన ఉందా? ఒకవేళ లేకపోతే అసలు లంక భూమి మీదే ఉండి ఉండవచ్చా ? లేక సముద్రం లో మునిగిపోయిందా ? 

రెండో సభ్యుడు :

ఈ లంక ఆ లంక కాదు. వీటి ప్రాచీన నామాలు కూడా కలవవు. ఇది సింహళం. అది లంక. ఆ లంక భూమధ్యరేఖ (Equator) మీద హిందూ మహాసముద్రంలో ఉండేది. అది మునిగిపోయింది. కనుక మీరు చెబుతున్న శక్తిపీఠం కూడా దాన్తోపాటే మునిగిపోయి ఉండాలి.

మూడో సభ్యుడు :

ఈ లంక ఆ లంక కానప్పుడు ఇప్పుడున్న రామ సేతువు వానరులు నిర్మించింది కాదా అండి ?

నాలుగో సభ్యుడు :

మీ ఒక్క ప్రశ్న కి మల్టిపుల్ ఆన్సర్స్ ఉన్నాయి.  అదే సమస్య. 

రెండో సభ్యుడు :

అది ఆడమ్స్ బ్రిడ్జే, రామసేతువు కాదు. రామసేతువు ఒక తాత్కాలిక నిర్మాణం. పని పూర్తి కాగానే అది సముద్రంలో కలిసిపోయింది. ఎందుకంటే అది పునాదులతో సహా కట్టిన నిర్మాణం కాదు. తనమీద వేసిన ఱాళ్ళని కలిపి ఉంచి తేల్చుతానని సముద్రుడు రాములవారికిచ్చిన మాట ప్రకారం దాన్ని తాత్కాలికంగా కట్టారు.  

లంక భారత ప్రధానభూభాగం (mainland) నుంచి వంద యోజనాలని వర్ణించబడింది. యోజనమంటే 16 కిలోమీటర్లు. వంద యోజనాలంటే 1600 కిలోమీటర్లు. కానీ ప్రస్తుత శ్రీలంక భారతదేశపు ప్రధాన భూభాగం నుంచి కేవలం 80 కిలోమీటర్లే. (ధనుష్కోటి నుంచి అయితే 31 కిలోమీటర్లే) అదీ గాక ఈ శ్రీలంకలో త్రికూటపర్వతం లాంటిదేదీ లేదు. ఆ పర్వతం లంక ఒడ్డునే ఉండేదని రామాయణం చెబుతోంది.లంకానగరాన్ని కట్టింది ఆ పర్వతం మీదే, ఇప్పటి తిరుమల లాగా ! ఇప్పటి శ్రీలంకలో చిన్నచిన్న కొండలూ, గుట్టలూ తప్పితే లంక లాంటి మహానగరాన్ని కట్టడానికి అనువైన పర్వతమే లేదు.

మొదటి సభ్యుడు :

ఇప్పుడు సందేహం జటిలమవుతోంది. 

1. రావణుడి లంకలో శక్తిపీఠం లేదు, కనుక నేటి శ్రీలంకలో ఉన్నది అష్టాదశ పీఠాలలో ఒకటే.  

2. ఆడమ్స్ బ్రిడ్జ్ రామసేతు కానప్పుడు ఎందుకు దాని పగలగొట్టడానికి ఇంత రాద్దాంతం జరుగుతోంది?  

3. శ్రీలంక ఒకప్పుడు భారతదేశంలో కలిసి పోయి ఉండవచ్చు. 

4. కనుక శ్రీలంక చివరి నుండి 1600 కిలోమీటర్ల లెక్క వేసుకుంటే భూభాగం అంతా సముద్రం లోపలే ఉండవచ్చు. అయితే ఇది ఏ దిక్కుగా తీసుకోవాలి?

మీరు చెప్పినట్టు భూమధ్య రేఖ వైపు అనుకుంటే పశ్చిమ దిక్కుగా ఆంజనేయస్వామి పయనించి ఉండాలి. కానీ రామాయణం ప్రకారం ఆయన దక్షిణ దిక్కుగా పయనించారు. 

5. 1600 కిలోమీటర్ల దూరం అంటే బహుశా ధృవప్రాంతానికి దగ్గరగా వాతావరణ పరిస్థితులు మారిపోయి ఉండాలి. కానీ అలాంటి వర్ణన ఏమీ కానరాదు. 

రెండో సభ్యుడు :

భూమధ్యరేఖ పశ్చిమంలో లేదుగా ? 

ఇండియా నుంచి కిందికి సరళ రేఖ గీసుకోవాలి. అది భూమధ్యరేఖ దగ్గఱ ఖండన అయ్యేచోట లంక ఉండి ఉండాలి. ఈ రేఖని ఉజ్జయినీ నగరం నుంచి సూటిగా గీయాలని జ్యోతిశ్శాస్త్రాల్లో ఉంది. 

మనం శ్రీలంక అంటున్నది వాస్తవానికి ప్రాచీనకాలంలో తామ్రలిప్తి అనే పేరుతో ప్రసిద్ధమైన ద్వీపం. రావణుడి లంకకి తామ్రలిప్తి అనే మాఱుపేరు ఉన్నట్లు ఎక్కడా లేదు. శ్రీలంకతో పాటు ఇలాంటి పెద్ద ద్వీపాలు భారత ఉపఖండం చుట్టూ 8 ఉన్నాయని మహాభాగవతం వర్ణిస్తోంది. వాటిల్లో ఒకటి (శ్రీపాదద్వీపం) బంగాళాఖాతంలో ఆంధ్రప్రదేశ్ తూర్పుతీరానికి పక్కనే ఉంది. అదిప్పుడు సముద్రగర్భంలో మునిగిపోయి ఉంది.

మొదటి సభ్యుడు :

భూమధ్య రేఖ విషయంలో కొంచెం తికమక పడ్డాను లెండి. సరే, ఈ శ్రీలంకే నాటి రావణుడి నివాసమని ఎందువల్ల పూర్వీకులు/ చరిత్రకారులు భ్రమ చెంది ఉండవచ్చు? కాస్త పరిశోధన చేస్తే రెండూ ఒకటి కావన్న విషయం తెలుస్తున్నప్పుడు ఎలా ఈ విషయాన్ని విస్మరించారు? శ్రీలంకలో ఉన్నట్టుగా చెప్తున్న రావణుడి విగ్రహాల పూజలు ఏనాడు మొదలుపెట్టి ఉండవచ్చు? కొంపదీసి ఇది కూడా చరిత్రకారుల కుట్రల్లో భాగమా?

అయిదో సభ్యుడు : 

ఆహా ఆరోగ్యకరమైన చర్చల వల్ల ఎంతటి మంచి ఫలితాలు కల్గుతున్నాయో కదా !

రెండో సభ్యుడు :

అందఱూ విస్మరించలేదు. కొద్దిమందికి స్పష్టంగా తెలుసు. విషువత్తుల  (Equinoxes) లెక్క లంకారాజ్యంలోనే కరెక్టుగా తెలుస్తుందని ఖగోళశాస్త్రవేత్తలు చెబుతూ ఈ విషయాన్ని ఉటంకించారు. కానీ మనకి తెలిసిన శ్రీలంకలో విషువత్తుల లెక్క సరిగ్గా తెలీదు. ఎందుకంటే ఇది భూమధ్యరేఖ మీద లేదు. ఈ లెక్కలు తెలీక, గ్రంథాల్ని లోతుగా చదవక కలిగిన భ్రమలివి. శ్రీలంక ప్రభుత్వం పర్యాటకం కోసమని వీటిని మఱింత ఎగసన దోసింది. లంకారాజ్యం భూమధ్యరేఖ మీద ఉండడం చేత సూర్యకాంతి తీక్ష్ణత పెచ్చుమీఱి అక్కడి వాస్తవ్యులు కాఱునల్లగా ఉండేవారు. వాళ్ళని రాక్షసులని వర్ణించింది రామాయణం. రావణాసురుణ్ణి కూడా "మాషరాశిప్రతీకాశం...." అన్నారు. మినుముల కుప్పలా నల్లనివాడు అని !

నాలుగో సభ్యుడు :

మీరు చెప్పినదానిలో అతిముఖ్యమైన పాయింట్ ఉంది. రెండవది, కన్వెన్షనల్ పరిశోధనని కొట్టి పారేసారు.  అన్ని వాలిడ్ పాయింట్సే. ఇకపోతే విషువత్తుల లెక్కింపు సూర్య సిద్ధాంతం ప్రకారం లంకారాజ్యం నుంచి ఉజ్జయినికి మారింది. కలియుగారంభానికి ముందు బహుశా లంకారాజ్యాన్ని Zero longitude focal point గా గ్రహించేవారేమో. 

రెండో సభ్యుడు :

అన్నింటికంటే ముఖ్యమైన విషయం ఏంటంటే ఈ లంకకి 1948 కి ముందు లంక అనే పేరు లేనేలేదు. దీన్ని రామాయణ లంక అని మొదట భ్రమించినది తమిళులు. స్థానిక సింహళీ సాహిత్యంలో కూడా దానికా పేరు లేదని విన్నాను. కనుక ఇది రామాయణ గ్రంథం నుంచి ఆధునిక సింహళీయులు కాపీకొట్టిన పేరు. నా ఉద్దేశంలో ఈ సింహళం ఒకప్పుడు - అంటే రామాయణ కాలం నాటికి ఇండియాతో భూసంధి కలిగి దాదాపుగా కలిసిపోయి ఉండేది. కనుక దానికో ప్రత్యేకమైన పేరు కూడా లేదు.ఎప్పుడో ఏదో పెద్ద ఉప్పెన వచ్చి ఈ రెండు భూఖండాల్నీ విడదీసింది.

నాలుగో సభ్యుడు :

సరిగ్గా చెప్పారు.  రామాయణం నుంచే సింహళీలు ’లంక’ గా మార్చి ’శ్రీ’ తగిలించుకున్నారు.  లంకని పిన్ పాయింట్ చేయడం కష్టమే.  మీరు చూపిన నక్ష కూడా ఇప్పుడున్న కొలతల ప్రకారం కొంతవఱకు సరైనదే. లంకా స్థానాన్ని మీరు చూపిన ప్రాంతంలో అప్పటికే పాండ్యులు ఉన్నారు. కాబట్టి ఇంకొంచెం లోతు పరిశోధన అవసరం. నేను ఇదివఱలో రావణుడు స్థాపించిన అమ్మవారి దేవస్థాన కథ విన్నాను.  దీని గుఱించి మన సాహిత్యాల్లో ఎక్కడైనా ఉందా? 

మొదటి సభ్యుడు :

పాండ్యులు హిందూమహాసముద్రంలో ఉన్నారా ? అక్కడేమీ లేదు కదా గత కొద్ది వేల సంవత్సరాలుగా ?  

కొన్ని దశాబ్దాల క్రితం ఒక రష్యన్ జలాంతర్గామి హిందూమహాసముద్రంలో ప్రయాణిస్తూ అక్కడ సముద్రగర్భంలో కొన్ని కిలోమీటర్ల పొడవున పెద్ద పెద్ద 
కోటగోడలూ, ఎత్తైన భవనాలూ, దేవాలయాల్లాంటి నిర్మాణాలూ చూశామని చెప్పినట్లు కీ.శే.ఎక్కిరాల వేదవ్యాస్ గారు వ్రాశారు. ప్రభుత్వం పరిశోధన చేయిస్తే లంకారాజ్య స్థానాన్ని తెలుసుకోవడం కష్టం కాదు. ముఖ్యంగా - లంకానగరం త్రికూట పర్వతం మీద నిర్మించబడిందనే క్లూ ఆధారంగా చేసుకొని హిందూ మహాసముద్రం కింద అలాంటి పర్వతం ఏమైనా ఉందేమోనని వెతకడానికి అవకాశం ఉంది.

అయిదో సభ్యుడు :

మఱి రామేశ్వరం సంగతి?  

రెండో సభ్యుడు :

శ్రీరామచంద్రులవారు రావణసంహారం తరువాత రామేశ్వరంలో శివలింగ ప్రతిష్ఠ చేశారు. అదొక్కటే దాని ప్రాశస్త్యం. 

అయిదో సభ్యుడు :

లంక నుండి శ్రీరాముడు తిరిగి భారతదేశానికి వచ్చేటప్పుడు మీరు చూపిన పటం ప్రకారం దగ్గఱి దారిలో కన్యాకుమారికో లేక తిరువనంతపురానికో రావాలి. అలా కాక ఇప్పటి శ్రీలంకకు దగ్గఱగా ఉన్న రామేశ్వరానికి వచ్చుంటాడా ? అన్నదే నా సందేహం 

రెండో సభ్యుడు :

వచ్చినది కాలినడకన కాదు గదా ! విమానంలో వచ్చారు. కనుక ఎక్కడికైనా వెళ్ళే అవకాశముంది. శివలింగప్రతిష్ఠ ఒక దైవకార్యం. వాటికి ఫలానా చోటనే జఱగాలన్న దైవాదేశాలు ఉంటాయి. ఆ ప్రకారం అక్కడ ఆ కార్యాన్ని నిర్వర్తించడం జఱిగింది. నా అభిప్రాయంలో - రామేశ్వర మహిమ శ్రీరాములవారితో మొదలై ఉండదు. అంతకుముందే అది ప్రఖ్యాత పుణ్యక్షేత్రమై ఉంటుంది. అందుకే రాములవారు అక్కడే లింగప్రతిష్ఠ చేయాలని నిర్ణయించుకొని ఉండొచ్చు. ఆ తరువాత అది ఆయన పేరుతోనే విఖ్యాతమైఉండొచ్చు.

శ్రీమద్రామాయణంలో శబరి, సంపాతి ఇచ్చే అమూల్య సందేశాలు

జై శ్రీరాం, 
శ్రీరామదూతం శిరసా నమామి! 

హరికధా సుధార్ణవ అని బిరుదు గాంచిన ప్రసిద్ధులు, శ్రీ కోట సచ్చిదానంద శాస్త్రి గారు  ఒకచోట హరికధ చెప్తూ ఈ కీర్తన పాడారు. 

రామా కోదండరామా, రామా కళ్యాణరామా! 
రామా సీతాపతీ, రామా నీవేగతి రామా! 
రామా నీకొక మాట, రామా నాకొక మూట! 
రామా నీ బాటే బాట, రామా నీ మాటే మాట! 
                       (రామా) 
రామ నామమే చాలు, రామ చింతనే మేలు(౨) 
నామమే చాలు చింతనే మేలు 
------------ 

ఎంత అద్భుతమైన భావన. రామనామమే చాలు, రామచింతనే మేలు. నిజమేకదా మరి. రామనామం తోడుగా ఉంటే చాలు, ఇంకేం కావాలి? ఆ చల్లని తండ్రి గురించి చింతిస్తే చాలు అదే మనకు మేలు. ఎప్పుడో రాముడొస్తాడని ఎదురుచూస్తూ కూర్చున్న వారు రామాయణంలో చాలామంది ఉన్నారు. వారిలో ఋషులు కానటువంటి ఇద్దరి గురించి ఇప్పుడు విషయం. ఒకరు శబరి మరొకరు సంపాతి. కేవలం తనగురువుగారు చెప్పారంతే రాముడొస్తాడు, అప్పుడు మన ఆశ్రమం బోసిపోయినట్టు ఉంటే బాగోదు. నువ్వుండి ఆయనకి ఆతిధ్యం ఇచ్చి రా, అని. అంతే మరేమీ ప్రశ్నించలేదు, ఉండిపోయింది. నిర్దిష్టంగా సమయానికి అని కూడా చెప్పలేదు. కానీ ఎదురుచూసింది. ఇప్పటి తరానికి వేచి ఉండటం అంటే ఏమిటో తెలియచేసేలా ! తొందరపాటుతో సంబంధాలను కూడా జారవిడుచుకునే సంకుచిత మనస్తత్వం కలిగిన మనలాంటివారికి హెచ్చరికగా, ఓపిక అనే గుణం ఎంత గొప్పదో తెలియచేసేలా ఎదురుచూసింది. 

ఇప్పటి నా తరానికి ఓ పెద్దాయన కొంచెం నిదానంగా నడిస్తే అసహనం. అనుకున్న పని సమయానికి అవ్వకపోతే అసహనం. విచక్షణ కోల్పోయి పెద్దా చిన్నా  లేకుండా మాట్లాడటం. వీటన్నిటికీ చెంపదెబ్బ లాంటి సమాధానం, వ్య్యక్తిత్వం తల్లి శబరి సొంతం. ఈ రోజు ఈ ఒక్క గుణం లేక ఏదైనా చిన్న తప్పు జరిగితే సంబంధాన్ని తెంచుకునేదాకా పోతున్నాం. లోకంలో ఏ సంబంధమైనా ఎంత క్షీణదశలో ఉన్నా ఉద్ధరించడం సాధ్యమే. దానికి కావాల్సింది నమ్మకం,ఓర్పు. మన పెద్దవాళ్ళకి పెళ్ళైన  కొత్తళ్ళో సమస్యలు లేవా? ఉన్నాయి? కానీ వారు ఓర్చుకున్నారు. ఓపిక పట్టారు ఫలితంగా ఈ రోజు సమాజంలో తలెత్తుకుని నిలబడే స్థితిలో ఉన్నారు. నాకు అక్క వరసయ్యే ఆమె పదిహేనేళ్ళు తాగుబోతు అయిన మొగుడితో సర్దుకుని కాపురం చేసింది. ఎన్ని కష్టాలు వచ్చినా మంచిరోజులు వస్తాయని మొగుడు మారతాడని నమ్మి ఎదురుచూసింది. ఈ రోజున అతను తాగుడు మానేసాడు. వాళ్ళ కుటుంబం చాలా సంతోషంగా ఉంది. కూతురికి మంచి సంబంధం చూసి పెళ్ళి కూడా చేసాడు. సమాజంలో గౌరవం సంపాదించుకున్నాడు. అందుకే ఆ తల్లి శబరికి నా శతకోటి ప్రణామాలు. నా తరానికి నీ గుణాన్ని కొంచెం వరంగా ఇవ్వు తల్లీ....... 

శబరి లాంటి వారే మరొకరు సంపాతి గ్రద్ద. నిశాకర మహర్షి చెప్పారు,"రాముడి పని మీద వానరులొస్తారు,వారికి సాయం చెయ్యి" అని. అందుకే కూర్చున్నాడు సముద్రం ఒడ్డున. ఆ నమ్మకం ఇప్పుడు కావాలి నా తరానికి. దైవానికి, భౌతిక ప్రపంచానికి మధ్య ఊగిసలాడే నా తరం భగవంతుడిచ్చే ధైర్యాన్నిపొందాలంటే ముందు నమ్మకం కావాలి. ఆ నమ్మకానికి నిలువెత్తు ప్రమాణమే సంపాతి. ఒకరకంగా సంపాతిని చూస్తే, అనుభవశాలి అయిన  ఒక శతవృద్ధుడు కనిపిస్తాడు. ఆయన అనుభవంతో చాలా కష్టాలు గట్టెక్కించగలడు. ఇంట్లో ఎవరైనా పెద్దవాళ్ళున్న వారికి ఇది అనుభవమే. అలాంటిది మనం వారిని భారంగా చూస్తున్నాం. సంపాదించే సత్తువ పోయినా కొడుకు పంచన ఉండాలని తండ్రి కోరుకునేది అలాంటి సాయం చెయ్యడానికే. ఆయన వల్ల మనం సంతోషపడితే మళ్ళీ ఱెక్కలొచ్చినంత ఆనంద పడతాడు. మనం కూడా ఆ రాముని పట్ల నమ్మకాన్ని, ఓర్పుని అలవర్చుకుని జీవితాన్ని నందనవనంలా తీర్చిదిద్దుకుందాం. 

బోలో శ్రీ రామచంద్ర మహరాజ్ కీ జై 
సీతా మాయికి  జై 
పవనసుత హనుమాన్ కి జై............ 
సర్వం శ్రీసీతారామచంద్ర పరదేవతా పరబ్రహ్మార్పణమస్తు. 

ఏమైనా  తప్పుగా రాసి ఉంటే పెద్దలు మన్నించి నన్ను సరి చెయ్యగలరు. 

భవదీయుడు, 
మనోహర్ చెనికల....

(వ్యాసరచయిత TCS లో సాఫ్టువేరు ఎంజినీరుగా పనిచేస్తున్నారు)

సుందరకాండ గొప్పతనం

జై శ్రీరాం, 
శ్రీరామదూతం శిరసా నమామి! 

శ్లో|| త్రివర్గ ఫలకామేన విపదుద్ధరణేచ్ఛునా!  

శ్రీమత్సుందరకాండస్య పాఠః కార్యో విజానతా!! 

అని సుందరకాండ మహత్మ్యం తెలుపుతోంది. నాకు తెలిసిన ఒక స్నేహితుడి ఇంటిలో ఇలాంటి ఒక ఉదంతం జరిగింది. వాళ్ళ ఇంటిలో ఒకనాడు ఒక ఇత్తడి బిందె దొంగతనం జరిగింది. నీ భక్తి పిచ్చితో ఇల్లు పట్టించుకోలేదు. అందుకే ఇలా జరిగింది అన్నారు తోటివాళ్ళు.  అతనికి తెలిసిందల్లా కష్టం వస్తే ఆ స్వామికి చెప్పుకోవడమే. అందరూ ఇలా అనేసరికి బాధేసింది. ఆ స్వామినే అడగాలనుకున్నాడు. సుందరకాండ సంపుటీకరణ మంత్రాలలో ఒక మంత్రం ఉంది. "తదున్నసం పాండురదంతమవ్రణం, శుచిస్మితం పద్మ ఫలాశలోచనం....." అని. పోయిన వస్తువులు లాభ పూర్వకంగా తిరిగి లభించడానికి, ఆ సిద్ధమంత్రంతో సంపుటీకరణం చేసి సుందరకాండ నవాహ్న పారాయణ చేసాడు. అతను కొత్త ఉద్యోగంలో చేరి అప్పటికి నాలుగు నెలలయ్యింది. జీతంలో 80% పెరుగుదలతో కొత్త ఉద్యోగంలో చేరాడు. నాలుగు నెలలకి అతనికి సహజంగా అయితే జీతం పెంచరు. కానీ విచిత్రంగా ఈ సుందరకాండ పారాయణ చేసే సమయంలో మరో లక్ష పెంచారు, తర్వాత నెలకి మరో ముప్పై వేలు పెంచారు. మొత్తంగా చేరిన నాలుగు నెలలకి లక్షా ముప్పైవేలు పెంచడం జరిగింది. ఇదంతా అయ్యిన తర్వాత అతను నాతో ఆ విషయం చెబుతూ "మొదట్లో పంతానికి బిందె కోసం పారాయణ మొదలుపెట్టాను, కానీ తర్వాత నాకే సిగ్గేసింది. అంతటి స్వామిని ఒక బిందె కోసం అడగడమా ? అని. అందుకే తర్వాత స్వామికోసం పారాయణ చేసాను. సంపుటీకరణం చేసాను కానీ బిందె కోసం కాకుండా పారాయణ చెయ్యాలని చేసాను.   కానీ సుందరకాండ మహిమా, స్వామి అనుగ్రహం ఊరికే పోతుందా ? చూడు ఎన్ని బిందెలు కొంటావో కొనుక్కో  అన్నట్టుగా లక్ష రూపాయలు ఇచ్చాడు. " అని అన్నాడు. 

ఒక విషయం అర్ధమయ్యింది నాకు. శ్రీమాన్ శ్రీభాష్యం అప్పలాచార్యస్వామివారు సీతాపహరణం చెప్తూ అన్న ఒక మాట గుర్తొచ్చింది. "బంగారు జింకని అడిగినందుకు సీతమ్మ కష్టాలు పడలేదు. ఎందుకంటే ఆ అడగడం రాముణ్ణే అడిగింది. కోరకూడనిదైనా భగవంతున్నే కోరిననాడు అది తప్పులేదు. మరెందుకు సీతమ్మ కష్టాల్లో పడింది? తన రక్షణ తాను చూసుకోగలననీ, భగవంతుడిచ్చిన రక్షణ అక్కరలేదనీ అన్నది కాబట్టి బంధంలో పడ్డది. కాబట్టి ఏదైనా భగవంతుడిని అడగడంలో తప్పులేదు. అడిగితే తననైనా ఇచ్చేసుకుంటా నన్నాడు ఆ స్వామి." అంతేగా మరి ! ఆ స్వామి మనం ఏం అడిగితే అదే ఇస్తాడు, ఏం అడగాలి అనేది మన విచక్షణ మీద ఆధారపడి ఉంటుంది. ఒకసారి తాడేపల్లి గారు అన్నారు. సాయి దర్శనం అయినప్పుడు పరిస్థితుల ప్రభావంచేత సంపద కోరుకోవాల్సి వచ్చింది, ఆయన అదే  అనుగ్రహించారు అని. అందుకే ఒక సంవత్సరం పాటు ఏమీ ఆశించకుండా నెలకు ఒకసారి చొప్పున ఏకాదశికి మొదలుపెట్టి పంచమికి పూర్తయ్యేలా పన్నెండు సార్లు సుందరకాండ పారాయణ చెయ్యాలని సంకల్పం కలిగింది. ప్రస్తుతం చేస్తున్న త్రిజటా స్వప్న పారాయణ పూర్తయ్యాక భాద్రపదంలో కానీ ఆశ్వయుజంలో కానీ మొదలుపెడదాం అనుకుంటున్నాను. సుందరకాండ పారాయణ చెయ్యగలగడమే గొప్ప ఫలం నా దృష్టిలో ! ఎందుకంటే మనం చెయ్యాలి అనుకున్నంత మాత్రాన కొన్ని పనులు చెయ్యలేము. అలాంటివాటిలో సుందరకాండ పారాయణ ఒకటి. స్వామి అనుగ్రహం, పెద్దల ఆశీస్సులు ఉంటే తప్ప సాధ్యం కాదు. అలాంటి సకలార్ధ సాధక సమర్ధకమైన కల్పవృక్షమైన సుందరకాండ నీడలో చేరి ఆధ్యాత్మిక సౌరభాలని ఆఘ్రాణిద్దాం. స్వామిని ప్రసన్నం చేసుకుని రామసామ్రాజ్యం లో అడుగుపెడదాం. "రామద్వారే తుమ రఖవారె, హో తన ఆజ్ఞా బిను పైటారే" అని మహానుభావులు శ్రీ తులసీదాసస్వాములవారు చెప్పి ఉన్నారు కదా. సర్వం శ్రీ సీతారామచంద్ర పరదేవతా పరబ్రహ్మార్పణమస్తు. 

విధేయుడు, 
మనోహర్ చెనికల
(వ్యాసరచయిత TCS లో సాఫ్టువేరు ఎంజినీరుగా పనిచేస్తున్నారు) 

బ్రిటిషర్ల పూర్వీకులు హిందువులట-2

OUR DRUID COUSINS

  By Peter Berresford Ellis

Hinduism Today 2/2000

Meet the Brahmins of ancient Europe, the high caste of Celtic society.

The Celtic people spread from their homeland in what is now Germany across Europe in the first millennium bce. Iron tools and weapons rendered them superior to their neighbors. They were also skilled farmers, road builders, traders and inventors of a fast two-wheeled chariot. They declined in the face of Roman, Germanic and Slavicascendency by the second centuries bce. Here Peter Berresford Ellis, one of Europe’s foremost experts of the Celts, explains how modern research has revealed the amazing similarities between ancient Celt and Vedic culture. The Celt’s priestly caste, the Druids, has become a part of modern folklore. Their identity is claimed by New Age enthusiasts likely to appear at annual solstice gatherings around the ancient megaliths of northwest Europe. While sincerely motivated by a desire to resurrect Europe’s ancient spiritual ways, Ellis says these modern Druids draw more upon fanciful reconstructions of the 18th century than actual scholarship.

The Druids of the ancient Celtic world have a startling kinship with the brahmins of the Hindu religion and were, indeed, a parallel development from their common Indo-European cultural root which began to branch out probably five thousand years ago. It has been only in recent decades that Celtic scholars have begun to reveal the full extent of the parallels and cognates between ancient Celtic society and Vedic culture.

The Celts were the first civilization north of the European Alps to emerge into recorded history. At the time of their greatest expansion, in the 3rd century bce, the Celts stretched from Ireland in the west, through to the central plain of Turkey in the east; north from Belgium, down to Cadiz in southern Spain and across the Alps into the Po Valley of Italy. They even impinged on areas of Poland and the Ukraine and, if the amazing recent discoveries of mummies in China’s province of Xinjiang are linked with the Tocharian texts, they even moved as far east as the area north of Tibet.

The once great Celtic civilization is today represented only by the modern Irish, Manx and Scots, and the Welsh, Cornish and Bretons. Today on the northwest fringes of Europe cling the survivors of centuries of attempted conquest and “ethnic cleansing” by Rome and its imperial descendants. But of the sixteen million people who make up those populations, only 2.5 million now speak a Celtic language as their mother tongue.

The Druids were not simply a priesthood. They were the intellectual caste of ancient Celtic society, incorporating all the professions: judges, lawyers, medical doctors, ambassadors, historians and so forth, just as does the brahmin caste. In fact, other names designate the specific role of the “priests.” Only Roman and later Christian propaganda turned them into “shamans,” “wizards” and “magicians.” The scholars of the Greek Alexandrian school clearly described them as a parallel caste to the Brahmins of Vedic society.

The very name Druid is composed of two Celtic word roots which have parallels in Sanskrit. Indeed, the root vid for knowledge, which also emerges in the Sanskrit word Veda, demonstrates the similarity. The Celtic root dru which means “immersion” also appears in Sanskrit. So a Druid was one “immersed in knowledge.”

Because Ireland was one of the few areas of the Celtic world that was not conquered by Rome and therefore not influenced by Latin culture until the time of its Christianization in the 5th century ce, its ancient Irish culture has retained the most clear and startling parallels to Hindu society.

Professor Calvert Watkins of Harvard, one of the leading linguistic experts in his field, has pointed out that of all the Celtic linguistic remains, Old Irish represents an extraordinarily archaic and conservative tradition within the Indo-European family. Its nominal and verbal systems are a far truer reflection of the hypothesized parent tongue, from which all Indo-European languages developed, than are Classical Greek or Latin. The structure of Old Irish, says Professor Watkins, can be compared only with that of Vedic Sanskrit or Hittite of the Old Kingdom.

The vocabulary is amazingly similar. The following are just a few examples: 
Old Irish – aire (noble) | arya (freeman), Sanskrit 
Old Irish – naib (good) | noeib (holy), Sanskrit 
Old Irish – bodhar (deaf) | badhira (deaf), Sanskrit 
Old Irish – nemed (respect) | names (respect), Sanskrit 
Old Irish – righ or rí­ (king) | raja (king), Sanskrit 
[*Corrected from the original to what I believe is actually correct. -Aine] 

This applies not only in the field of linguistics but in law and social custom, in mythology, in folk custom and in traditional musical form. The ancient Irish law system, the Laws of the Fénechus, is closely parallel to the Laws of Manu. Many surviving Irish myths, and some Welsh ones, show remarkable resemblances to the themes, stories and even names in the sagas of the Indian Vedas.

Comparisons are almost endless. Among the ancient Celts, Danu was regarded as the “Mother Goddess.” The Irish Gods and Goddesses were the Tuatha De Danaan (”Children of Danu”). Danu was the “divine waters” falling from heaven and nurturing Bí­le, the sacred oak from whose acorns their children sprang. Moreover, the waters of Danu went on to create the great Celtic sacred river–Danuvius, today called the Danube. Many European rivers bear the name of Danu–the Rhí´ne (ro-Dhanu, “Great Danu”) and several rivers called Don. Rivers were sacred in the Celtic world, and places where votive offerings were deposited and burials often conducted. The Thames, which flows through London, still bears its Celtic name, from Tamesis, the dark river, which is the same name as Tamesa, a tributary of the Ganges.

Not only is the story of Danu and the Danube a parallel to that of Ganga and the Ganges but a Hindu Danu appears in the Vedic story “The Churning of the Oceans,” a story with parallels in Irish and Welsh mytholgy. Danu in Sanskrit also means “divine waters” and “moisture.”

In ancient Ireland, as in ancient Hindu society, there was a class of poets who acted as charioteers to the warriors They were also their intimates and friends. In Irish sagas these charioteers extolled the prowess of the warriors. The Sanskrit Satapatha Brahmana says that on the evening of the first day of the horse sacrifice (and horse sacrifice was known in ancient Irish kingship rituals, recorded as late as the 12th century) the poets had to chant a praise poem in honor of the king or his warriors, usually extolling their genealogy and deeds.

Such praise poems are found in the Rig Veda and are called naraaSamsi (नराशंसि). The earliest surviving poems in old Irish are also praise poems, called fursundud, which trace back the genealogy of the kings of Ireland to Golamh or Mile Easpain, whose sons landed in Ireland at the end of the second millennium bce. When Amairgen, Golamh’s son, who later traditions hail as the “first Druid,” set foot in Ireland, he cried out an extraordinary incantation that could have come from the Bhagavad Gita, subsuming all things into his being.

Celtic cosmology is a parallel to Vedic cosmology. Ancient Celtic astrologers used a similar system based on twenty-seven lunar mansions, called nakshatras in Vedic Sanskrit. Like the Hindu Soma, King Ailill of Connacht, Ireland, had a circular palace constructed with twenty-seven windows through which he could gaze on his twenty- seven “star wives.”

There survives the famous first century bce Celtic calendar (the Coligny Calendar) which, as soon as it was first discovered in 1897, was seen to have parallels to Vedic calendrical computations. In the most recent study of it, Dr. Garret Olmsted, an astronomer as well as Celtic scholar, points out the startling fact that while the surviving calendar was manufactured in the first century bce, astronomical calculus shows that it must have been computed in 1100 BCE.

One fascinating parallel is that the ancient Irish and Hindus used the name Budh for the planet Mercury. The stem budh appears in all the Celtic languages, as it does in Sanskrit, as meaning “all victorious,” “gift of teaching,” “accomplished,” “enlightened,” “exalted” and so on. The names of the famous Celtic queen Boudicca, of ancient Britain (1st century ce), and of Jim Bowie (1796-1836), of the Texas Alamo fame, contain the same root. Buddha is the past participle of the same Sanskrit word–”one who is enlightened.”

For Celtic scholars, the world of the Druids of reality is far more revealing and exciting, and showing of the amazingly close common bond with its sister Vedic culture, than the inventions of those who have now taken on the mantle of modern “Druids,” even when done so with great sincerity.

If we are all truly wedded to living in harmony with one another, with nature, and seeking to protect endangered species of animal and plant life, let us remember that language and culture can also be in ecological danger. The Celtic languages and cultures today stand on the verge of extinction. That is no natural phenomenon but the result of centuries of politically directed ethnocide. What price a “spiritual awareness” with the ancient Celts when their culture is in the process of being destroyed or reinvented? Far better we seek to understand and preserve intact the Celt’s ancient wisdom. In this, Hindus may prove good allies.

The Song of Amairgen the Druid

I am the wind that blows across the sea; I am the wave of the ocean;
I am the murmur of the billows; I am the bull of the seven combats;
I am the vulture on the rock; I am a ray of the sun; I am the fairest of flowers;
I am a wild boar in valor; I am a salmon in the pool; I am a lake on the plain;
I am the skill of the craftsman; I am a word of science;
I am the spearpoint that gives battle;
I am the God who creates in the head of man the fire of thought.
Who is it that enlightens the assembly upon the mountain, if not I ?
Who tells the ages of the moon, if not I ?
Who shows the place where the sun goes to rest, if not I ?
Who is the God that fashions enchantments–
The enchantment of battle and the wind of change? 

Amairgen was the first Druid to arrive in Ireland. Ellis states, “In this song Amairgen subsumes everything into his own being with a philosophic outlook that parallels the declaration of Krishna in the Hindu Bhagavad-Gita.” It also is quite similar in style and content to the more ancient Sri Rudra chant of the Yajur Veda. 

Peter Berresford Ellis is one of the foremost living authorities on the Celts and author of many books on the subject, including “Celt and Roman,” “Celt and Greek,” “Dictionary of Celtic Mythology” and “Celtic Women.” PETER BERRESFORD ELLIS, 30 GRESLEY ROAD, LONDON, N19 3JZ, ENGLAND