నేనూ హిందువునే !! - ఫరూక్ అబ్దుల్లా

నేనూ హిందువునే !! - ఫరూక్ అబ్దుల్లా

ఫరూక్ అబ్దుల్లా

"నేను మహమ్మదీయుడను కాను, నిజం చెప్పాలంటే నేను కాశ్మీరులోని సారస్వత పండిత బ్రాహ్మణ కుటుంబానికి చెందిన హిందువును. కొన్ని తరాల క్రితం మేమంతా ఇస్లాంలోకి మతమార్పిడి చేయబడ్డాం. కాబట్టి మేము మహమ్మదీయులుగా పరిగణించబడుతున్నాం".  

ఈ మాటలు సాక్షాత్తూ కేంద్ర మంత్రిగా ఉన్న ఫరూక్ అబ్దుల్లా స్వయంగా అన్నారు. ఆయన కాశ్మీరీ భాషలో మాట్లాడుతూ ఇంకా ఇలా అన్నారు - "నేను కాశ్మీరు సారస్వత పండితుడను కాబట్టే కాశ్మీరీ భాష మీద ఇంత పట్టు ఉన్నది.  ఆ భాష కూడా చక్కగా మాట్లాడుతున్నాను".  

ఫరూక్ అబ్దుల్లా జమ్మూ-కాశ్మీర్ రాష్ట్రానికి ముఖ్యమంత్రిగా పనిచేశారు. ఈ ఫరూక్ అబ్దుల్లా ఒకప్పటి మాజీ ముఖ్యమంత్రి షేక్ అబ్దుల్లాకు కుమారుడు, ప్రస్తుత ముఖ్యమంత్రి అయిన ఒమర్ అబ్డుల్లాకు తండ్రి కూడా.  ఫిబ్రవరి 19, 2014న జమ్మూ-కాశ్మీరు రాజధాని శ్రీనగర్ లోని ప్రగతి మైదానంలో కాశ్మీరు బాలబాలికల కోసం ప్రత్యేకంగా రూపొందించబడిన పుస్తకం విడుదల సందర్భంగా ఫరూక్ అబ్దుల్లా పై విధంగా ప్రకటించాడు.  

ఫరూక్ అబ్దుల్లా ఇంకా మాట్లాడుతూ - "కాశ్మీరు సంస్కృతి, వేష భాషలు, జీవన శైలి అన్నీ కూడా ఈ పుస్తకంలో ఉన్నాయి" అని చెపుతూ ఇటువంటిదే ఇంకొక కార్యక్రమం యువత కోసం కూడా చేపట్టబోతున్నట్లు వాగ్దానం చేశారు. కాశ్మీరు భారతీయ సంస్కృతేనని మనం గమనించాలి. 

దేశంలో మెల్లమెల్లగానైనా ఆహ్వానించదగ్గ మార్పులు చోటుచేసుకుంటున్నాయి. రాజస్తాన్ లో కూడా ఒక వర్గానికి చెందిన మహమ్మదీయులు తమ పూర్వీకులు హిందూ క్షత్రియులనీ, తామంతా రాణాప్రతాప్ కోసం పోరాడిన వారమని గర్వంగా చెప్పటమే కాక తిరిగి హిందుత్వం ఒడిలోకి రావాలని ఉత్సుకత చూపిస్తున్నారు. మతం మార్చబడినవారు చాలామంది తమ మూలాలను తెలుసుకుని మాతృఒడిలోకి తిరిగి రావాలనుకోవడం దేశానికి శుభసూచకం. 

శుభం భూయాత్ 

- ధర్మపాలుడు

దైవం మానవ రూపంలో...

దైవం మానవ రూపంలో...

మార్చి 3, సోమవారం శ్రీరామకృష్ణ పరమహంస జయంతి)
స్వామి వివేకానంద లాంటి ఎందరినో తన ఉపదేశాలతో మహామహులుగా తీర్చిదిద్ది మానవాళికి అందించారు రామకృష్ణ పరమహంస. భక్తి, దైవం లాంటి ఎన్నో అంశాల గురించి సామాన్యులకు సైతం అర్థమయ్యేలా శతాబ్దిన్నర క్రితం ఆయన చెప్పిన మాటలు ఇవాళ్టికీ స్మరణీయాలు, ఆచరణీయాలు. వాటిలో కొన్ని...
 
ఉన్నాడు... అతడున్నాడు... అసలు దేవుడనేవాడున్నాడా? ఉంటే మనం చూడలేకపోతున్నామేం? అని చాలామంది అంటూ ఉంటారు. నిజమే. మామూలు చూపుతో దేవుణ్ణి చూడలేకపోతున్నాం. కానీ, అంతమాత్రాన ఆయన లేడని చెప్పవచ్చా? దీనికో చిన్న ఉదాహరణ. రాత్రివేళ మనకు నక్షత్రాలు కనిపిస్తున్నాయి. కానీ, పగటిపూట అవేవీ కనిపించవు. అంతమాత్రాన అసలు అవి లేవని భావమా? అజ్ఞానంతో, సంకుచిత దృష్టితో చూస్తే, మనం దేవుణ్ణి చూడలేం. అంతమాత్రాన దేవుడు లేడనీ, ఆయన అవసరమే లేదనీ అంటే శుద్ధ తప్పు.  
 
పిలిస్తే పలుకుతాడు: ఏకకాలంలో అటు సగుణుడూ, ఇటు నిర్గుణుడూ, అటు నానారూపధారి, ఇటు ఏ విధమైన రంగూ రూపం లేనివాడూ భగవంతుడు. ఏ మతమైతే ఏమిటి? ఏ మార్గమైతే ఏమిటి? అందరూ ఆ ఒకే ఒక్క భగవంతుణ్ణి ప్రార్థిస్తారు. కాబట్టి, ఏ మతాన్నీ, మార్గాన్నీ ద్వేషించకూడదు. కించపరచకూడదు. కులం, మతం ఏదైనా సరే, ఎవరైనా, ఎలాగైనా ఆ దేవదేవుణ్ణి పిలవచ్చు. మనస్ఫూర్తిగా, హృదయాంతరాళంలో నుంచి పిలిస్తే చాలు... ఆయన నిశ్చయంగా పలుకుతాడు. దర్శనమిస్తాడు.
 
మరి, అలాంటప్పుడు తీర్థయాత్రలు చేయడం, మెడలో మాలలు ధరించడం మొదలైన ఆచారాలన్నీ ఎందుకని ఎవరికైనా సందేహం రావచ్చు. ఆధ్యాత్మిక జీవిత ప్రారంభంలో అవన్నీ అవసరం. అయితే, జిజ్ఞాసువులు క్రమంగా బాహ్యాడంబరాలన్నిటినీ దాటుకొని వస్తారు. అప్పుడిక కేవలం భగవన్నామ జపం, స్మరణ, చింతనే మిగులుతాయి.
 
అందరూ ఆయనే ... వయస్సు ఎంత మీద పడ్డా, కుటుంబం మీద, కుటుంబ సభ్యుల మీద మమకారం, ఈ బంధాల పట్ల వ్యామోహం పోనివారు ఎంతోమంది ఉంటారు. తీర్థయాత్రకు వెళ్ళినా వారి ధ్యాస అంతా ఇంట్లో ఉన్న పిల్లల మీదే. అలాంటివాళ్ళు తమ బిడ్డలు, మనుమలు, మనుమరాళ్ళనే సాక్షాత్తూ దైవస్వరూపులని భావించడం మొదలుపెట్టాలి. అప్పుడు మనుమరాలి మీద ప్రేమ అంతా ఆ దేవి మీద భక్తిగా మారుతుంది.
 
పిల్లను ఆడిస్తున్నా, అన్నం పెడుతున్నా, చివరకు నుదుట బొట్టు పెడుతున్నా అంతా ఆ అమ్మవారికే చేస్తున్నానని ఊహించుకోవాలి. దాని వల్ల ఇంట్లోనే ఉన్నప్పటికీ, దైవ సాన్నిధ్యంలో ఉన్న భావన, లాభం కలుగుతాయి. అందుకే, తల్లి, తండ్రి, బిడ్డ, స్నేహితులు - ఇలా ఎవరినీ ప్రేమించినా సరే, ఆ వ్యక్తి సాక్షాత్ భగవత్ స్వరూపమేననీ, దేవుడి అవతారమేననీ అనుకోవడం అలవాటు చేసుకోవాలి. ఎంతో సులభమైన ఈ మార్గం మన మనస్సునూ, జీవితాన్నీ మాలిన్య రహితం చేసుకొనేందుకు ఉపకరిస్తుంది.

srinu byndla

ఒక సీనియర్ సిటిజన్ ...... నిజమైనకర్తవ్యనిష్ఠ

'కొత్త సంవత్సర వేడుకలు - చర్చాగోష్టి  ..  కాలనీ వాసులందరికీ ఆహ్వానం' - కరపత్రంలోని అంశాన్ని చదివిన మిత్రుడు సర్వేశ్వర్రావ్, "చర్చా గోష్టి ఏమిటో! అగ్గి-నిప్పులాగా పేపర్-కాగితం లాగా, హహ్హహ్హా!" అని నవ్వాడు.   'చర్చ అని గానీ, గోష్టి అని గానీ అంటే సరిపోతుంది కదా అన్నది అతడి భావం'.  అసలు సంగతి వదలి కొసరు సంగతులను పట్టుకోవడం సర్వేశ్వర్రావ్ కి ఇష్టం.

'వెళ్దాం పద! ఏం చర్చిస్తారో విందాం' అన్నాను.

'పనిలేని వాళ్ళు ఏవో చేస్తుంటారు.  మనకెందుకులే, టైం వేస్ట్' అన్నాడు మిత్రుడు.

'చూడు మిత్రమా! ఎదో మంచి ఆశయమని అనుకోక పొతే వాళ్ళు ఆ పని చేయరు.  కాబట్టి, పనిలేని వాళ్ళని అనద్దు.  మోసం చేసే ప్రయత్నమో, ఏదైనా వ్యాపారమో దాగి ఉన్నట్లు అనిపించడం లేదు.  కాబట్టి, ఎవరో అమాయకులని అంటే అను.  మనకీ గౌరవంగా ఉంటుంది.  అంతే తప్ప .....' - మిత్రుడి మాటను సరిచేశాను.

'సర్లే, ఆ మాత్రం లోతుగా వెళ్ళడం నాకూ చేతనవును.  వెళితే అర్థమవుతుంది, అదేదో పనిలేని వ్యవహారమని' సర్వేశ్వరరావు రెట్టించాడు. 'పద! చూద్దాం!' నేనూ కవ్వించాను.

అది కమ్యూనిటీ పార్క్.  క్రికెట్, బ్యాడ్మింటన్ ఆటలతో సందడిగా ఉంది.   ఓ చివర సిమెంటు కుర్చీలు.  వాటిలో అయిదుగురు సీనియర్ సిటిజన్లు కూచుని ఉన్నారు.  వారంతా రెగ్యులర్ గా వచ్చే వారేనట.  వారి ఎదుట కొత్తగా వేసిన పది వరుసల ప్లాస్టిక్ కుర్చీల్లో నలుగురు స్కూలు కుర్రవాళ్ళు, ఇద్దరు స్కూలు అమ్మాయిలూ మాత్రమె కూచుని ఉన్నారు.  వారైనా అక్కడి సీనియర్ సిటిజన్ల ప్రోద్బలంతో వచ్చిన వారేనట.  తోడూ మేమిద్దరం.  ఇదీ అక్కడి సభ.  కరపత్రాన్ని చూసి వచ్చిన వాళ్ళం మేమిద్దరమే. 
నేనడిగాను, కరపత్రాలకు ఏమాత్రం ఖర్చు చేశారని.  వెయ్యి రూపాయలు ఖర్చు చేశారట.

మిత్రుడు నా వంక చూశాడు. 'చూశావా, వీళ్ళెంత వృధా రాయుళ్లో, టైంని కూడా అలాగే వృథా చేస్తార'న్నది అతడి భావం. వారిలో పెద్దాయన వయస్సు 84ట.  ఈ ప్రయత్నమూ, ఖర్చూ అంతా ఆయనదేనట. 
మిత్రుడు నా వంక చూశాడు 'ఈ వయసులో కూడా ఆయనకు ఈ తాపత్రయాలేమితో' అన్నది ఈ సారి అతడి భావం. 

..... కానీ, ఆయన మాటలు ఆయన హృదయం లోతుల నుంచి వస్తున్నాయి.  వాటిని పిల్లలు శ్రద్ధగా వింటున్నారు. 

"ఈ జనవరి ఒకటి మనకు పండుగ కాదు.  అసలు ఎవరికైనా పండుగ ఎలా అయిందో ఎవరైనా చెప్పగలరా? మన సంప్రదాయంలో కొత్త సంవత్సరం ఉగాదితో మొదలవుతుంది.  ఖగోళ శాస్త్రరీత్యా, అంటే తిథి, వారం, నక్షత్రం, యోగం, కరణం, ఆయనాలు, సూర్య చంద్రుల గమనాగమనాలు, ఋతువుల రీత్యా, అన్నింటినీ మించి ఆరోగ్య రీత్యా, ఉగాదికి ఎంతో శాస్త్రీయత, విలువ, పవిత్రత, ప్రయోజనం ఉన్నాయి.  మనం కొత్త బట్టలు, దైవదర్శనాలు, పెద్దల ఆశీర్వచనాలు లాంటి వాటితో దివ్యంగా నూతన సంవత్సర ప్రారంభాన్ని జరుపుకుంటాం.  మరి ఈ జనవరి ఒకటి ఎలా నిర్ణయమయింది? అంతా గాలివాటమే.  పోనీ పవిత్రత ఏమైనా ఉందా? తాగి, మోటార్ సైకిళ్ళ మీద ర్యాష్ గా తిరగడం, అర్థరాత్రి వేళ మత్తులో వెర్రిగా ఊగి పోవడం, మాదక ద్రవ్యాలు, వయసులో ఉన్న ఆడా మగా క్లబ్బుల్లో రాసుకోవడం, పూసుకోవడం.  అన్నింటికీ పోలీసు హెచ్చరికలు, జరిమానాలు, అవమానాలు.  ఇదా పండుగ అంటే? ఇదా మన సంస్కృతీ? మన పండుగలలో ఎక్కడైనా ఇలాంటి అప్రాచ్యం ఉందా?........"

వార్థక్యం ఉట్టి పడుతున్నా పెద్దాయనలో వాగ్ధాటి బాగా ఉంది.

"అవి మీ జీవితాలకు గానీ, భవిష్యత్తుకు గానీ ఏమైనా ఉపయోగపడతాయా? గుర్తు పెట్టుకోండి! అవేవీ మన సంస్కృతీ కాదు.  స్వంత చరిత్రని, సంస్కృతిని మర్చిపోయిన జాతులు మాడి పోయిన బొగ్గుల్లాంటివి.  జయ ఉగాది వస్తుంది.  దానిని మన పద్ధతిలో దివ్యంగా జరుపుకుందాం.  ఈ జనవరి 1 వ్యామోహ ప్రకంపనలు సోకకుండా, మనం ధృడ సంకల్పులం కావాలి.  దీనికి మార్గాలు మీరే చెప్పాలి" .... జనవరి 1కి పది రోజుల ముందు ఆదివారం సాయంత్రం జరిగిన ఆ గోష్టిలో, స్థూలంగా ఆ సీనియర్ సిటిజన్ సందేశమిది. 

మిత్రుడు నా వంక చూశాడు. 'చూశావా! ఇదేదో చిన్న పిల్లల కోసం, మనకు కాదు' అన్నది అతడి భావం.

నేను ఆ పెద్దాయనను అభినందించాను.  "చిన్న పిల్లలకు నాలుగు మంచి మాటలు చెప్పే చిన్న ప్రయత్నం కోసం వెయ్యి రూపాయలు ఖర్చు పెట్టే ఉదార హృదయం ఎందరి కుంటుంది? మీ సేవ ప్రతి ఒక్కరికీ ఆదర్శం.  ఈ బాలల అసెంబ్లీలతో పరమాద్భుతమైన మార్పు సాధ్యం.  అయితే, ఆ వెయ్యిలో అయిదారు వందలను బాలలకు బహుమతుల రూపంలో ఖర్చు పెడితే ఫలితం ఇంకా బాగుంటుందేమో' - అన్నాను. 

"జాతీయ దినోత్సవాలకు అలాగే చేస్తున్నాం.  సాధారణ సమావేశాలు కూడా అందరికీ తెలియాలని కరపత్రాల మీద ఖర్చు చేశా" అని ఆయన చెప్పారు.

"కరపత్రాలు వేయిస్తే మాత్రం వచ్చేదెవరు? మేం కూడా వేరే పనుంటే వచ్చే వాళ్ళం కాదు" - నా మిత్రుడు వ్యాఖ్యానించాడు.

"నా ప్రయత్నం నాదే.  నాకు అసంతృప్తి లేదు.  ఈ ఆరుగురు పిల్లల్లో కనీసం ఒక్కరు జీవిత కాలంలో, దురలవాట్లకు ఖర్చు చేయకుండా ప్రతి జనవరి 1కీ సగటున వెయ్యి రూపాయలు ఆదా చేశారనుకోండి! నా ఆత్మ పైలోకాల్లో ఎక్కడున్నా సంతోషిస్తుంది.  చేతులు కాలాక ఆకులు పట్టుకోవడం కాదు.  చేతులు కాలకుండా చూసుకోవడమే అనాదిగా మన భారతీయ సమాజం వివేకం.  అందుకోసం ఇలాంటి చిరు సమావేశాల మీద ఏమైనా ఖర్చు పెట్టినా, దానిని మించిన మంచి పెట్టుబడి లేదని భారతీయ కుటుంబాలు తెలుసుకోవాలి.  ఈ జనవరి 1 కి అమెరికాలో ప్రభుత్వమే చేతులు ఎత్తేసి, గంజాయి విక్రయాలకు పర్మిషన్ ఇచ్చేసిందట.  మనమూ అదే దారిలో నడవాలా? అలాంటి పరిస్థితి రాకూడదనుకుంటే ప్రతి కుటుంబమూ పిల్లలను ఇలాంటి గోష్టులకు పంపాలి.  అప్పుడే అందరమూ అదృష్టవంతులమవుతాం.  లేకపోతె, ఈ జాతినీ, దేశాన్నీ ఎవరూ కాపాడలేరు ......." అన్నారు ఆ సీనియర్ సిటిజన్.  జాతికి శ్రీరామ రక్ష ఏమిటో నా హృదయానికి మరోసారి కళ్ళకు కట్టిన విలువైన క్షణమది.

".... ఈ ఆరుగురు పిల్లలలో కనీసం ఏ ఒక్కరి వల్లనైనా ప్రభావితమై, భవిష్యత్తులో ఎన్ని వేల మంది డిసెంబర్ 31, జనవరి 1 తేదీలను వివేకవంతంగా గడుపుతారో ఎవరు చెప్పగలరు! వీరిలో ఒక వివేకానందుడు లేడని మీరు రాసివ్వగలరా? ఒక సర్వేపల్లి రాధాకృష్ణన్, ఒక చాగంటి కోటేశ్వరరావు, ఒక పరిపూర్ణానంద స్వామీ వీరి నుంచి తయారు కారని మీరు పందెం కాయగాలరా? పిల్లల చేత మాట్లాడించాలే కానీ, ఎంత బాగా మాట్లాడతారో విని చూడండి! మీకే తెలుస్తుంది" - ఆ పెద్దాయన నోటి నుంచి వస్తున్నవి చొల్లు మాటలు కావు.  జాతి మొత్తానికీ విసురుతున్న సవాలు.

ఓ అమ్మాయి చెప్పింది - "ప్రతి డిసెంబరు 31 వ తేదీనా వివేకానందుడి స్పూర్తిని జ్ఞాపకం చేసుకునే సభలను మనం పెట్టుకోవాలి.  ప్రతి జనవరి 1 వ తేదీనా దగ్గరలోని దేవాలయాలకు వెళ్లి, దుష్ట సంప్రదాయాల దాడుల నుంచి మననీ, మన సంస్కృతినీ కాపాడాలంటూ దేవుడికి దణ్ణం పెట్టుకునే విధానాన్ని నెలకొల్పుకోవాలి" - అందరం చప్పట్లు కొట్టాము.  నేను ఆ అమ్మాయికి నా వద్ద ఉన్న కొత్త కలాన్ని బహుమానంగా ఇచ్చాను.

ఎదో ముసలాయన అనుకున్నాం కానీ, ఉక్కు పిండమే.

"నా జీవిత కాలంలో అనేక మంది విద్యార్థినీ విద్యార్థులు నావల్ల ప్రభావితమై, ఇప్పటికే అనేక చోట్ల, దేశం కోసం, జాతి కోసం, ధర్మం కోసం అవసరమైన నాలుగు మంచి మాటలను చెబుతూ ఎన్నో కుటుంబాలకు ప్రయోజనం కలిగిస్తున్నారు.  సత్సంగాలను నడుపుతూ, నీరాజనాలను అందుకుంటున్నారు.  ధర్మపన్నాలు వల్లించడం కాదు.  సశాస్త్రీయమైన రీతిలో వ్యక్తిత్వం, వికాసం, వక్తృత్వం, విజయం, కర్తవ్యమ్, కర్తృత్వం, సంస్కృతీ, జీవితంలో ఎదురయ్యే సవాళ్లు, వాటి పరిష్కారాలు, ఒత్తిడులను ఎదుర్కోవడం, నిరాశా నిస్పృహలను పారద్రోలడం మొదలైన దైనందిన అంశాలలో ముఖాముఖి జరుపుతూ, తమ పరిధిలో తోటి వాళ్ళ జీవితాలకు మంచి పునాది వేస్తున్నారు.  వ్యక్తులతోనే మంచి వ్యవస్థ సాధ్యం.  చూడండి! ప్రభుత్వమే మద్యాన్ని అమ్మిస్తోంది.  అంతమాత్రాన మన పిల్లలు దానిని కొని తాగేయాలా? మనం వంగితేనే మనమీద ఎవరైనా సవారీ చేస్తారు.  జీవితకాలమంతా నా విద్యార్థులకు నేను నూరి పోసింది ఒక్కటే.  వియ్ మస్ట్ లెర్న్ టు కాల్ ఏ స్పేడ్ ఏ స్పేడ్.  నా విద్యార్థులు అనేక మంది సాఫ్ట్ వేర్ ఇంజనీర్లుగా అమెరికాకు వెళ్లి కూడా మద్యం ముట్టకుండా జీవిస్తున్నారు.  సగర్వ భారతీయులుగా జీవిస్తున్నారు" - పెద్దాయన గర్వంగా చెప్పారు.

"మీ సంస్థ పేరేమిటి?" - నా మిత్రుడు ప్రశ్నించాడు.

"సంస్థలను పెట్టడం నా పని కాదు.  అధ్యాపకుడుగా వ్యక్తులను తయారు చేయడమే నా పని.  నా వృత్తికి రిటైర్మెంట్ ఉంది కానీ, ఈ నా ప్రవృత్తికి లేదు.  చిన్న చిన్న సమావేశాలలో హృదయానికి హత్తుకునేలా సత్యనిష్టను, కర్తవ్య పరాయణతను బోధించడమే నా విధానం.  నా విద్యార్థులలో సంస్థలను పెట్టుకున్న వారూ ఉన్నారు.  వ్యక్తులుగానే తమ వంతు చేస్తున్న వారూ ఉన్నారు.  వీరు కోరుకునేది ప్రచారం కాదు.  ప్రభావం" - ఆయన జవాబిచ్చారు. 

....... నిశ్శబ్ద విప్లవం అంటే అదేనా?

మిత్రుడు సర్వేశ్వర్రావ్ ఆయనకు దగ్గరగా జరిగి చెప్పాడు "మా బంధువు ఒకమ్మాయి, బొట్టు చేరిపేసుకుంది.  ఈ ధర్మమంతా చాదస్తమని వాదిస్తోంది.  మొదట్లో మా వాళ్ళు ఎదో కుర్ర వాదన అనుకున్నారు.  ఈ మధ్యన ఆమె వేరే మతానికి మారితే తప్పేమిటని అనడం మొదలు పెట్టింది.  ఇంట్లో ఏడుపులు, పెడ బొబ్బలు.  నేనూ చెప్పి చూశాను.  కానీ, వాదనలో ఆ అమ్మాయిని ఎవరూ ఓడించలేరు.  పెంకి ఘటం.  మీరు గానీ, మీ శిష్యులు గానీ ఏమైనా నచ్చ జెప్పగలరా? తనకు సరైన సమాధానం చెప్పగలిగితే మతం మారబోనని ఆమె సవాలు విసరుతోంది"

"మాట్లాడడానికి ఆమె సిద్ధంగా ఉంటే, ఆమె కుటుంబమంతా సగౌరవంగా ఆహ్వానిస్తే, భారతీయ ధర్మం గొప్పదనాన్ని నా శిష్యులు సశాస్త్రీయంగా చెప్పగలరు.  ఆమె ఎక్కడుంటారు?" ప్రశ్నించారు ఆ సీనియర్ సిటిజన్.   మిత్రుడు చెప్పాడు.

"వారు ఆహ్వానిస్తే నా శిష్యుడు ఒకరిని వారి వద్దకే పంపిస్తాను".

సర్వేశ్వరరావు దీనంగా అడిగాడు "ఏమైనా ఆశ ఉందంటారా?"

"ఆమె నిజమైన సత్యాన్వేషి అయిన పక్షంలో, భారతీయ ధర్మానికి ఆమెనే మరొక రాయబారిగా తీర్చి దిద్ద గలిగిన ఉద్దండులు నా శిష్యులు.  ప్రయత్నమే మనవంతు.  తర్వాత ఆమె అదృష్టం, మీ అదృష్టం" - మాస్టారు వినయంగా జవాబిచ్చారు.

"మిమ్మల్ని సిసలైన భారతీయుడు అంటాను" - సర్వేశ్వరరావు చేతులు జోడించాడు.  నేనూ ఏకీభవిస్తాను.  మరి మీరు?--

ఓం నమో భగవతే వాసుదేవాయ 

సర్వం శ్రీ ఆంజనేయ స్వామి పాదారవిందార్పణమస్తు

కె.బి. నారాయణ శర్మ - నాకు తెలిసింది అల్పం తెలుసుకో వలసినది అనంతం.

Interesting facts about religion

Interesting facts about religion

.

 CHRISTIANITY:

One Christ, One Bible, One Religion
BUT the Latin Catholic will not enter Syrian Catholic Church.
These two will not enter Marthoma Church.
These three will not enter Pentecost Church.
These four will not enter Salvation Army Church.
These five will not enter Seventh Day Adventist Church.
These six will not enter Orthodox Church.
These seven will not enter Jacobite church.
Like this there are 146 castes in Kerala alone, each will not go to the other's church to pray...!
So much for One Christ, One Bible, One Jehova.....
What a unity!

 ISLAM:

One Allah, One Quran, One Nabi....!
AND ALL MUSLIMS CALL THEMSELVES BROTHERS!
BUT, Shia and Sunni cannot see eye to eye and kill each other anywhere and everywhere.
The Shia will not go to Sunni Mosque.
These two will not go to Ahamadiya Mosque.
These three will not go to Sufi Mosque.
These four will not go to Mujahiddin mosque...
There are 13 castes in Muslims and these brothers can't share their places of worship.
The brothers have been killing/bombing/conquering/murdering/raping each other in the name of Islam for the last 1500 years, since the day Islam existed...!
They have never been or never will be at peace with Jews or Christians in the name of religion, yet all 3 pray to the same God of Abraham.
The American attack on the Muslim land of Iraq and Afghanistan is fully supported by all the Muslim countries around them!
One Allah, One Quran, One Nebi....!
Great unity!
All Muslims are not Terrorists, but all Terrorists are Muslims and 60% of all victims of Muslim terrorism are Muslims.

THEY ARE KILLING THEMSELVES IN THE NAME OF RELIGION.

 HINDUISM:

1,280 Religious Books, 10,000 Commentaries, more than one lakh sub-commentaries for these foundation books,
330 million gods, variety of Aacharyas, thousands of Rishies, hundreds of languages... still everyone goes to  the SAME TEMPLE ...
Hindus never quarreled each other for the last ten thousand years in The name of religion.
Only Politicians had tried to divide and rule.

 BUDDHISM:

Buddhism is the world's first religion
Fourth-largest religion behind Christianity, Islam and Hinduism
Buddhism is both a religion and philosophy largely based on teachings attributed to Siddhartha Gautama
Three concepts, Karma, Rebirth, Samsara. They classify themselves as Theravada or Mahayana
Both accept the Buddha as their teacher. Both accept the Middle way, Dependent origination,

Four Noble Truths, Noble Eightfold Path and Three marks of existence
Both accept that members of the laity and of the sangha can pursue the path toward enlightenment (Bodhi)
Both consider Buddha hood to be the highest attainment
They do not believe that this world is created and ruled by a God
They consider that the purpose of life is to develop compassion for all living beings without discrimination and to work for their good, happiness and peace and to develop wisdom leading to the realization of the Ultimate Truth

 The moral is:

KEEP RELIGION OUT OF POLITICS AND POLITICS OUT OF RELIGION

The killing will stop And there will be peace on earth.

 VERY INTERESTING INFORMATIONS, NEED TO READ HOW THE WORLD IS ?

When Germany is Christian, is India Hindu?

By Maria Wirth

May 11, 2013

(Denying One’s Own Roots)

 

Though I live in India since long, there are still some points that I find hard to understand -  for example why many educated Indians become agitated when India is considered as a Hindu country. The majority of Indians are Hindus. India is special because of its ancient Hindu tradition. Westerners are drawn to India because of it. Why then is there this resistance by many Indians to acknowledge the Hindu roots of their country?

 

This attitude is strange for two reasons. First, those educated Indians seem to have a problem only with ‘Hindu’ India, but not with ‘Muslim’ or ‘Christian’ countries. In Germany for example, only 59 percent of the population are registered with the two big Christian Churches (Protestant and Catholic), however, the country is bracketed under ‘Christian countries’. Angela Merkel, the Chancellor, stressed recently the Christian roots of Germany and urged the population ‘to go back to Christian values’. In 2012, she postponed her trip to the G-8 summit for a day to address the German Catholic Day. Two major political parties carry ‘Christian’ in their name, including Angela Merkel’s ruling party.

 

Germans are not agitated that Germany is called a Christian country, though I actually would understand if they were. After all, the history of the Church is appalling. The so called success story of Christianity depended greatly on tyranny.  “Convert or die”, were the options given not only to the indigenous population in America some five hundred years ago. In Germany, too, 1200 years ago, the emperor Karl the Great ordered the death sentence for refusal of baptism in his newly conquered realms. It provoked his advisor Alkuin to comment: ‘One can force them to baptism, but how to force them to believe?’

 

Those times, when one’s life was in danger if one dissented with the dogmas of the Church, are thankfully over. And nowadays many in the west do dissent and leave the Church in a steady stream - partly because they are disgusted with the less than holy behavior of Church officials and partly because they can’t believe in the dogmas, for example that ‘Jesus is the only way’ and that God sends all those who don’t accept this to hell.

 

And here comes the second reason why the resistance to associate India with Hinduism by Indians is difficult to understand. Hinduism is in a different category from the Abrahamic religions. Its history, compared to Christianity and Islam was undoubtedly the least violent as it spread in ancient times by convincing arguments and not by force. It is not a belief system that demands blind belief in dogmas and the suspension of one’s intelligence. On the contrary, Hinduism encourages using one’s intelligence to the hilt. It is an enquiry into truth, based on a refined (methods are given) character and intellect. It comprises a huge body of ancient literature, not only regarding Dharma and philosophy, but also regarding music, architecture, dance, science, astronomy, economics, politics, etc.

 

If Germany or any other western country had this kind of literary treasure, it would be so proud and highlight its greatness on every occasion. When I discovered for example the Upanishads,  I was stunned. Here was expressed in clear terms what I intuitively had felt to be true, but could not have expressed clearly. Brahman is not partial; it is the invisible, indivisible essence in everything. Everyone gets again and again a chance to discover the ultimate truth and is free to choose his way back to it. Helpful hints are given but not imposed.

 

In my early days in India, I thought that every Indian knew and valued his tradition. Slowly I realized that I was wrong. The British colonial masters had been successful in not only weaning away many of the elite from their ancient tradition but even making them despise it. It helped that the ‘educated’ class could no longer read the original Sanskrit texts and believed what the British told them. This lack of knowledge and the brainwashing by the British education may be the reason why many ‘modern’ Indians are against anything ‘Hindu’. They don’t realize the difference between western religions that have to be believed (or at least professed) blindly, and which discourage if not forbid their adherents to think on their own and the multi-layered Hindu Dharma which gives freedom and encourages using one’s intelligence.

 

Many of the educated class do not realize that on one hand, westerners, especially those who dream to impose their own religion on this vast country, will applaud them for denigrating Hindu Dharma, because this helps western universalism to spread in India. On the other hand, many westerners, including Church people, very well know the value and surreptitiously appropriate insights from the vast Indian knowledge system, drop the original source and present it either as their own or make it look as if these insights had been known in the west.

 

Rajiv Malhotra of Infinity Foundation has done painstaking research in this field and has documented many cases of “digestion” of Dharma civilization into western universalism. He chose the term digestion, as it implies that that which is being digested (a deer for example) is in the end no longer there, whereas the ‘digester’ (a tiger) becomes stronger. Similarly, Hindu civilization is gradually being depleted of its valuable, exclusive assets and what is left is called inferior.

 

If only missionaries denigrated Hindu Dharma, it would not be so bad, as they clearly have an agenda which discerning Indians would detect. But sadly, Indians with Hindu names assist them because they wrongly believe that Hinduism is inferior to western religions. They belittle everything Hindu instead of getting thorough knowledge. As a rule, they know little about their tradition except what the British told them, i.e. that the major features are caste system and idol worship. They don’t realize that India would gain, not lose, if it solidly backed its profound and all inclusive Hindu tradition. The Dalai Lama said some time ago that already as a youth in Lhasa, he had been deeply impressed by the richness of Indian thought. “India has great potential to help the world,” he added. 

When will the westernized Indian elite realize this truth?