హిందూధర్మసంగ్రహాన్ని ఎవరు వ్రాయాలి ?
ధర్మసంగ్రహాన్ని మనం ప్రత్యేకంగా అపూర్వ సృజనాత్మక శక్తితో వ్రాసేదేమీ లేదు. మేటర్ అంతా వివిధ పాతగ్రంథాల్లో సిద్ధంగా, సిద్ధాన్నంలా ఉంది. మనం దాన్ని తెలుగులో ఎత్తిరాయడమే. తప్పేమీ లేదు. ఎందుకంటే వాటిల్లో లేని కొత్త విషయాలేవీ వ్రాసే హక్కు మనకి లేదు, మనం ద్రష్టలం (ఋషులం) కాము గనుక, సామాన్య మానవులమే కనుక ! అయితే పాతగ్రంథాల్లో దర్శనమిచ్చే పరస్పర వ్యాఘాతాలు (mutual contradictions) మన ఎత్తిరాతల్లోను, చూచిరాతల్లోను చోటు చేసుకోకుండా చాలా జాగ్రత్తలు తీసుకోవాలి. ఒక దేవాలయాన్ని ఒక్క మనిషో, కుటుంబమో కాకుండా ఊళ్ళోవాళ్ళంతా కలిసి కడితే మంచిదంటారు. అలాగే ఇలాంటి పవిత్రమైన సంగ్రహగ్రంథ నిర్మాణంలో ధార్మికులందఱి హస్తవాసీ పడాలని మన తాపత్రయం. అలా సిద్ధం చేసిన గ్రంథానికి ఎక్కువ మాన్యత లభిస్తుంది.
అందుచేత ఇదివఱకు పేర్కొన్న ఏడెనిమిది భాగాల్లో ఒక్కొక్కదాని కోసం ఒక్కొక్క రచయితల కమిటీ ఏర్పడాలి. ఒక్కొక్క కమిటీలో పదిమంది రచయితలకి తగ్గకుండా సభ్యులుండాలి. ఆ పదిమందిలో ఒకాయన/ ఒకావిడ Team Leader గా వ్యవహరించాలి. ఆ గ్రంథభాగానికి సంబంధించి ఒక్కొక్కఱికీ ఒక్కొక్క ప్రస్తావన మీద భోగట్టా (Data) సేకరించి వ్రాసే పని అప్పజెప్పాలి. ఇలా పూనుకుంటే తొందఱగా పనవుతుంది. ఏమో, ఒకసారి మొదలుపెట్టినాక వాళ్ళవాళ్ళ ఉత్సాహాన్ని బట్టి బహుశా కేవలం ఆఱునెలల్లోనే హిందూధర్మసంగ్రహం బయటికొచ్చినా ఆశ్చర్యపోనక్కరలేదు.
ఏ శైలిలో వ్రాయాలి ?
ముందస్తుగా దీన్ని తెలుగులో వ్రాసి ప్రచురించాలి. దీనికి తెలుగువారిలో లభించిన ప్రాచుర్యాన్ని బట్టి, అందుబాటులో ఉన్న నిధుల్ని బట్టి అనంతరం ఇతర భాషల్లో వెలువఱించే ప్రయత్నం చెయ్యవచ్చు. తెలుగులో వ్రాసినప్పుడు సరళ గ్రాంథికంలో వ్రాస్తే బావుంటుంది. గ్రాంథికం అంటే ఇక్కడ జటిల సంస్కృత సమాసాలూ, చాంతాడంత వాక్యాలూ, అర్థం కాని పాత తెలుగుపదాలు, గసడదవాదేశ సంధులూ, సరళాదేశ సంధులూ, నాటకీయ ఫక్కి అని అపార్థం చేసుకోకూడదు. సరళ గ్రాంథికమంటే నేననేది తేలికైన గ్రాంథికమని ! అంటే పదాలన్నీ ఆధునికమైనవే ఉంటాయి. క్రియాపదాల్లో మాత్రం కొంచెం గ్రాంథికం వాడతాం. ఉదాహరణకి :-
"హిందూధర్మము చాలా ప్రాచీనమైన ధర్మము. దీనిని వైదికధర్మమని, సనాతన ధర్మమని కూడా పిలిచెదరు. ఇది మొదట వేదముల ద్వారా ప్రకటితమైనది....."
ఇలాగన్నమాట. ఈ శైలి ఎవరికీ అర్థం కాకపోవడం జఱగదనుకుంటా.
ఉపదేశాత్మకమైన పవిత్ర మతగ్రంథాలకి వ్యావహారికం నప్పదు. ఎంత శిష్టవ్యావహారికంలో వ్రాసినా వాడుకభాషన్నాక అందులో కొంత మోటుదనం ఉన్నమాట నిజం. అందులో తటస్థతా ధ్వని (neutrality) తక్కువ. వాడుకభాషలో చేసే ఉద్ఘాటనలు (స్టేట్ మెంట్లు) గొడవలకి దారితీయడం సర్వసాధారణం. మన బ్లాగావరణంలో గొడవలకి సగం కారణం వ్యావహారికశైలే అని నా అభిప్రాయం.అందుకని వద్దంటున్నాను. ఆపైన జనం ఇష్టం.
ఏమని పేరు పెట్టాలి ?
ఈ టపాల పరంపరలో ప్రతిపాదిత గ్రంథపు స్వభావరీత్యా దాన్ని నేను హిందూధర్మసంగ్రహం అని పేర్కొన్నాను. కానీ అదే సమయంలో నా మనసులో వేఱే పేర్లు మెదుల్తున్నాయి. ఉదాహరణకి "బాలసంహిత" - (బాలవ్యాకరణం లాగా !) బాలుడు అంటే సంస్కృతంలో పిల్లవాడనే కాక ఇతర అర్థాలు కూడా ఉన్నాయి. తెలియనివాడు, ప్రాథమికదశలో ఉన్నవాడు (beginner) అని కూడా అర్థం. సంహిత అంటే సంధానం (కలపడం) చెయ్యబడినది అని అర్థం. అనేక విషయాలు కలిపి కూర్చిన గ్రంథం సంహిత. వయసులో ఎంత పెద్దయినా హిందూధర్మం గుఱించి ఏమీ తెలియనివాళ్ళు మనలో చాలామంది ఉన్నారు. వాళ్ళంతా బాలురే (beginners). పుస్తకానికి "బాల...." అని పేరుపెట్టినంతమాత్రాన మన శ్రమని మనం కించపఱచుకుంటున్నట్లు కాదు. ఆ మాటకొస్తే బాలవ్యాకరణం పేరుకే బాలవ్యాకరణం. దానికి ఈరోజు విశ్వవిద్యాలయ ప్రొఫెసర్లే అర్థం చెప్పలేక తలకిందులవుతూంటారు. మన ఉద్దేశమల్లా - ఈ సంగ్రహాన్ని మించిన గ్రంథాలున్నాయని, ఇది కేవలం ప్రాథమిక శిక్షేననీ సూచించడం.
ఎంత వ్రాయాలి ?
ఒక్కొక్క భాగం ఎంత ఉంటుందో ఇంకా పనిలోకి దిగకముందే ఊహించుకోవడం సాధ్యపడదు. కానీ మొత్తం పుస్తకమంతా కలిపి A4 సైజులో 600 పుటలకి మించకుండా చూసుకోవడం అవసరం (నా వ్యక్తిగత అభిమతం - 400 పుటలు)
ఎలా వెలువరించాలి ?
దీన్ని ముందుగా అంతర్జాలంలో వహణీయ పత్ర సంప్రకారం (PDF) గా వెలువరించాలి. దీనివల్ల మనకు ప్రపంచం నలుమూలలా ఉన్న హైందవాభిమానులందఱి feedback లభిస్తుంది. వారిచ్చే సలహా, సూచనల్ని బట్టి భవిష్యత్ ముద్రిత పాఠాంతరం (future version in print) యొక్క స్వరూప స్వభావాలెలా ఉండాలనేదాని మీద అందఱమూ కలిసి పునరాలోచన చెయ్యవచ్చు. జాలంలో గానీ, బయట గానీ రచయితల పేర్లు రచయితలుగా కాక సంపాదకవర్గ సభ్యులు (Members of the Editorial Board) గా మాత్రమే దర్శనమివ్వాలి. తొలి ప్రచురణల్లో మనం కాపీరైట్ క్లెయిమ్ చేసినప్పటికీ మలిప్రచురణల దశలో మాత్రం Open License గా మార్చాలి. అప్పుడు ఎక్కువమంది ప్రచురణకర్తలు దీన్ని ప్రచురిస్తారు. ఎక్కువమంది హిందువులకి అందుబాటులోకి వస్తుంది.
ప్రస్తుతానికింతే ! ఇంకా ఏమైనా మంచి ఆలోచనలుంటే దయచేసి తెలుపగలరు.
కామెంట్‌లు లేవు:
కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి